Abbekerk onderweg en Colombo wordt aangevallen

5 April 1942. Abbekerks officieren waren terecht niet blij met de door de marine opgegeven koers naar Colombo. Zonder het te weten volgt ze, met een week achterstand, dezelfde koers als de Japanse slagvloot Kido Butai die een aanval gaat uitvoeren op Ceylon, Abbekerk’s bestemming. De Engelsen verwachten wel een aanval maar weten niet waar die vandaan gaat komen. Bovendien verwachten ze een invasie vloot om Ceylon te bezetten. In werkelijk zijn de Japanners er alleen op uit de vloot te vernietigen en hun vloot bestaat alleen uit oorlogsschepen. De aanval op Ceylon concentreert zich daarom op de twee grote havens van Ceylon: Colombo en Trincomalee waarmee ze hopen de Engelse vloot tot een confrontatie te dwingen.

De ‘Indian Ocean raid’ in April 1942. Abbekerk volgt slechts dagen daarna dezelfde route achter de Japanse vloot aan.

De Engelsen realiseren zich ter dege dat hun vloot niet opgewassen is tegen het geweld van de Kido Butai en deze keer gaan ze de confrontatie uit de weg en laten de verdediging van strategisch erg belangrijke Ceylon over aan vliegtuigen en grondtroepen. De vloot en de meeste koopvaardijschepen worden naar open zee gestuurd waardoor er in de havens maar weinig schepen tot zinken worden gebracht door de aanvallen Rondom het eiland vinden verschillende kleine zee/luchtslagen plaats waarbij twee Engelse kruisers en een vliegdekschip tot zinken worden gebracht. Een van de kleinere oorlogsschepen die tot zinken wordt gebracht is de HMAS Vampire, die eerder Abbekerk naar Singapore escorteerde en een van de weinige marineschepen was die vanuit Nederlands Indie wist ontsnappen.

Toch worden bijna 30 koopvaardijschepen in de buurt door de Japanse vloot tot zinken gebracht. Abbekerk heeft hier dubbel geluk: de Japanse vloot vaart terug ten noorden van Sumatra naar Singapore. Hadden de Japanners delfde weg terug genomen als ze was gekomen zouden ze Abbekerk zeker zijn tegengekomen.

Aan boord van de Abbekerk is men zich hiervan totaal onbewust als het afgeladen schip, op een saaie en lange reis, vrij dicht onder Sumatra door richting Colombo vaart.

De reis verliep gelukkig voorspoedig. Nu er nog een stel geweren aan boord waren achter gebleven hielden wij ons zo nu en dan onledig met het schieten op in het water geworpen (lege) flessen. Dat was natuurlijk een grote sof want niemand raakte die dingen. Veel lawaai en verdraaid weinig succes, maar het gaf wat afleiding in de sleur van het toch monotone wachtlopen op een vrij lange reis.
Ass. machinist Adriaan Kik

Ook enkele van de 6 passagiershutten zijn deze reis ook bezet.

Mijn moeder en ik waren toen geëvacueerd vanuit Singapore naar Fremantle op 31-12-1941 aan boord van het SS Orion. Toen mijn moeder vernam dat mijn vader ook weg was gekomen en in Colombo was, wist ze ons aan boord van de Abbekerk te krijgen om naar hem toe te gaan. Er waren nog twee passagiers, mannen.
Van de reis herinner ik me nog goed dat de bemanning een verjaardagstaart had gemaakt voor mijn 10de verjaardag op 12 April. En ik herinner me ook dat ik er goed paste op mijn kleine koffer met kleren en kostbare chocolade. Ik hield hem steeds in de buurt voor het geval we tot zinken zouden worden gebracht en in een reddingsboot terecht zouden komen.
Nigel Wooldridge, 10 jarige passagier