Gezonken op 52° 05′ Noord, 30° 59′ West

25 August 1942, 00:10

Ik dreef helemaal alleen in het donkere water. Mijn reddingsvest hield me boven terwijl ik het schip onder de golven zag verdwijnen in het maanlicht dat tussen de wolken door scheen. Ik was door de tweede explosie van het schip afgeslingerd aan stuurboord (dat was de andere kant dan waar de reddingsboten te water werden gelaten) en ben heel even bewusteloos geweest. Op dat moment had ik geen idee of er nog meer mensen van boord af hadden weten te komen. En zo dreef ik daar, alleen, midden op de Atlantische Oceaan. Ik voelde me ongelofelijk eenzaam.
Toen kwam even verderop de U-boot boven water. Ik hield me doodstil.
Kanonnier Walter MacNab

U-604 at 00:20

U604 komt aan de oppervlakte om erachter te komen welk schip ze hebben gezonken. Höltring ziet echter de reddingsboten niet en wil ook niet te lang in de buurt blijven voor het geval er hulp op komst is. En dus maakt hij een inschatting van het schip dat hij heeft getorpedeerd. En zit er behoorlijk naast, zo blijkt.

W 2, Sea 2, with NW-swell, overcast, Vis. very good, 1012 mb, +11°C
Op de plek van het gezonken schip een versplinterde reddingsboot aangetroffen en een hoop wrakstukken, geen bemande reddingsboten. Zodoende geen identificatie mogelijk. Grootte geschat op 12.000 ton. Op het moment van het afschieten van de torpedo vulde het schip het hele beeld van de U.Z.O (nacht periscoop) met een deel van het voorschip en het achterschip buiten beeld. Aan het geluid te oordelen werd het aangedreven door stoomturbines.
KTB U-604, KtLt Holtring

De eerste torpedo sloeg in in ruim 3 om 23:45, de tweede in de machinekamer om 23:56. Abbekerk zonk in een kwartier.

Abbekerk’s sloepen om 0:20

Toen het schip was verdwenen werd alles stil, heel, heel, heel stil.
De wereld was even wel zeer onwerkelijk.
Maar de werkelijkheid diende zich weer vlug aan. Er werd geroeid en geroepen en dat bracht de twee sloepen weer bij elkaar. Ook een vlot werd gevonden waarop enige mannen een plaatsje zochten want we zaten toch wel wat op elkaars lip. Er werd besloten de twee sloepen en het vlot aan elkaar te knopen en het daglicht af te wachten.
De zee was kalm maar een oceaangolf is in feite een zeer grote deining. Deze zelfde golf was ook weer bedekt met kleine golven. Dit nu bleek funest voor mijn evenwichtsorganen en ik werd zeeziek. Nooit geweest en nu was het goed raak.
Assistent machinist Adriaan Kik

Bij het houden van een appel bleek dat de eerste stuurman werd vermist evenals de koksjongen. De stuurman was na de eerste torpedo treffer volledig gekleed en uitgerust aan dek doch is toen teruggegaan naar zijn hut en waarschijnlijk door de tweede torpedo gewond, gedood of bekneld geraakt. De koksjongen hoorde thuis in een van de stuurboord sloepen en stond daar waarschijnlijk te wachten toen de tweede torpedo onder hem ontplofte.
Aangezien de boten te vol waren om te roeien werd een aantal mensen geparkeerd op een vlot. Met de beide boten werden de vlotten toen ontdaan van extra proviand en drinkwater zodat we royale voorraden hadden. Daarna werden alle overlevenden verdeeld over de twee sloepen.
Derde stuurman mate Jacob Visser

U-604 om 0:20

Holtring voegt een compliment over het optreden van zijn Hoofd scheepswerktuigkundige toe aan zijn logboek.

Gedurende de achtervolging gebruikten we, op voorstel van de Hoofd scheepwerktuigkundige, de hoofdballasttank en reserve brandstoftank 2 en 4 als ballast tank. De overgeleven diesel olie, 1 ton, werd verplaatst van de ballasttank naar de regel en reserve brandstoftank. Teglijkertijd werden de negatieve drijftanks leeggeblazen. Dit leverde 1 knoop meer snelheid op. Gezien de hoge snelheid van 16 knopen van de vijand, waren deze maatregelen doorslaggevend.
KTB U-604 KtLt Holtring

Het had dus erg weinig gescheeld.