Net op tijd. In een storm naar New York

2 September 1942.

Ikzelf, de kapitein en een aantal anderen kwamen terecht op het Nederlandse SS Jan van Goyen. We waren net op tijd opgepikt: al in de middag naam de wind behoorlijk toe en rond middernacht zaten we midden in een storm. In de reddingsboten zouden we die nooit overleefd hebben.
Op de 7de liepen we Halifax (Nova Scotia) binnen. We werden ergens ondergebracht in afwachting van nieuwe orders. De kapitein werd naar het Ziekenhuis gebracht vanwege zijn verwondingen.
Third mate Jacob Visser

SS Widestone (1922) die machinst Kik veilig naar New York bracht werd getorpedeerd in haar volgende konvooi. Er waren geen overlevenden. (Source: genealogy.rootsweb.ancestry.com)

De 4de s.w.t.k. en ik kwamen terecht op een oud stoomscheepje genaamd ‘SS Widestone’. De kapitein en de officieren waren wel vriendelijk maar ietwat gereserveerd, alsof zij zich een beetje schaamden voor het oude roestige stoomjammer waarop ze voeren. Nu had dit schip in vredestijd al lang gesloopt moeten zijn en dat zagen wij ook wel. Toch kregen we veel respect voor deze mensen. De boot was leeg en zijn schroef maalde voor de helft boven water. In het hogedruk kruklager van de stoommachine zat zoveel ruimte dat men op de brug de omwentelingen kon tellen. De snelheid van het konvooi was 7 mijl en kon juist worden bijgehouden. Er werd gestookt alsof het leven er van af hing. Eigenlijk was dit nog waar ook. Dikke zwarte rook steeg op uit de schoorsteen. De hoofdmachinist was aan de stoomlieren bezig de pakkingbussen bij te vullen. Tjonge, jonge toch. Een echte tramp en een bemanning die er bij hoorde.Messroom en hutten hadden een zeer donkere aankleding, kleine patrijspoorten en kleine lampjes. Vreselijk ongezellig. Sobere maaltijden in een sombere omgeving. Zo kon het dus ook nog. Het leek wel of men op dit schip, net als op de wal in Engeland, gerantsoeneerd was.
We kwamen zonder  verdere problemen aan in New York ergens in de eerste week van september 1942.
Assistent machinist Adriaan Kik