Mijn vader sprak nooit veel over de oorlog. Ik wist dat hij had gevaren bij de koopvaardij en ook dat zijn schip werd getorpedeerd. Maar dat was ongeveer alles. Dat veranderde allemaal toen mijn vader mij meenam op een kampeerreis door Schotland. Voor de eerste keer dat hij sprak over het schip, de MS Abbekerk, over hoe het was om te werken in de machinekamer van een schip tijdens de oorlog. Over de zware verliezen van de koopvaardij had geleden en vooral over het zinken van een prachtig schip en hoe zinloos een oorlog is. Ik was op dat moment ongeveer 13 en besefte toen eigenlijk nog niet wat hij vertelde en terugkijkend denk ik dat het van hem ook een poging was om mijn te overtuigen niet te gaan varen of het leger in te gaan.
Later besefte ik hoe speciaal dit soort “Nooit Vertelde Verhalen” om nooit te vergeten hoe gewone mensen, zonder er enige invloed op te hebben, werden meegesleurd in een wereldoorlog. En gewoon hun werk bleven doen. Ik ben erg blij dat (mijn moeder) en ik mijn vader wisten te overtuigen om zijn verhaal aan papier toe te vertrouwen (een harde schijf in dit geval). Hij begon eraan in 1999 maar overleed helaas in 2000 voor hij er helemaal mee klaar was. Mijn moeder en ik hebben het verhaal zo goed mogelijk afgerond, maar hoe meer ik me er in verdiepte hoe meer vragen ik kreeg.
Laatste jaren opende het internet een geheel nieuwe bron van informatie. Met dank aan Henk Meurs van de Nederlandse koopvaardij in 1939-1945-website kreeg ik voor de eerste keer een aanzienlijke hoeveelheid informatie over Abbekerk en begon ik opnieuw verder te zoeken om het verhaal netjes af te maken.
In 2007 kwam ik in contact met mensen die op zoek waren naar informatie over de evacuatie van Amerikaanse en Australische troepen uit Tjilatjap met Abbekerk in 1942, en ik was het een logische volgende stap om het verhaal op internet te zetten zodat ieder die het wil het kan lezen. De heer Ben van Essen uit Adelaide (Austrlie) bood aan het hele verhaal in het Engels te vertalen en daarmee werd het voor de hele wereld mogelijk de website te lezen. En dat gebeurde ook.
Deze website is eigenlijk zijn verhaal met daaraan toegevoegd een schat aan informatie die hij zich niet meer kon herinneren of zelfs nooit geweten heeft. Aangezien hij nooit een dagboek heeft bijgehouden en de meeste van zijn bezittingen verloren gingen tijdens het zinken van Abbekerk, was hij verre van zeker van datums en tijdstippen. In eerste instantie was het reconstrueren van de tijdlijn al een uitdaging op zich.
De meeste datums in de titels van de hoofdstukken zijn later toegevoegd, maar voor het grootste deel heb ik het verhaal gelaten zoals hij het had geschreven. Wel heb ik als er erg grote fouten of vergissingen in staan een kleine aantekening toegevoegd. Bovendien staat er in het menu direct rechts altijd links naar meer informatie of gerelateerde onderwerpen.
Inmiddels is de website groter geworden en verder gegroeid dan ik ooit verwacht had. Zo ben ik in contact gekomen met Bill Heath, een Amerikaanse soldaat die met Abbekerk uit Tjilitjap was ontsnapt. Kreeg ik van Shirly Fielden een prachtige afdruk van een schilderij van het oppikken van de overlevenden van Abbekerk door HMS Wallflower en ben ik in Engeland op bezoek geweest bij Walter MacNab die kannonier was op Abbekerk laatste reis. Ik werk er nog steeds met heel veel plezier aan en hoop hem binnenkort nog verder uit te breiden.
Peter Kik,
Zaandam, 10 juli 2007
Zaandam, 1 maart 2010
Peter
